Αναμφίβολα αποτέλεσε για πολλές γενιές
το τελευταίο ανάχωμα της 7ης τέχνης,
στην Πόλη
της «πρωτοπορίας και της κενοτομίας».
Εδώ,
όπου το γήινο δικαστήριο δικαιώνει πάντα την βία,
για ακόμη μία φορά έγινα μάρτυρας,
μιας παραπληγικής πράξης.
Η συγκινητική εντιμότητά του αμέσως
τραβάει την προσοχή μου.
Προσπαθώ και πραγματοποιώ την διαδρομή
πίσω στον χρόνο.
Παντού μία αίσθηση γλυκιάς απλότητας
κατακλύζει τις θύμησες.
Χωμένο βαθιά μέσα στα συντρίμμια της ανεκτικότητας,
και λουσμένο πάντα στο πρώτο φως του ηλίου.
Εγκλωβισμένο στην μεγαλομανία
και την αδιαλλαξία του δυνάστη,
διακρίνεται κάτω από το φωτοστέφανο
της καθαρότητας της θεωρίας του προκαθορισμού.
Σινέ Ολύμπια,
μια χαρακιά στο χρόνο….
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
