Απευθύνομε σε σένα σε πρόσωπο ενικού αριθμού,
γιατί εμείς σε γνωρίζουμε Νίκο από τότε……,
από τα χρόνια του βιβλίου, από το 2006.
Υπομονή Νίκο Χαρδαλιά λοιπόν,
απέναντι σε όλους αυτούς που τόσα χρόνια,
κόβουνε φέτες την κάθε μέρα μας και την μοιράζονται μεταξύ τους.
Υπομονή Νίκο, απέναντι σε όλες αυτές τις γερασμένες παραμάνες, τώρα που στο περιθώριο της διαμάχης
ενός ξεθωριασμένου μπλε με το επίσης ξεθωριασμένο κόκκινο,
προσπαθούνε με παραμύθια να μαστουρώσουν τον πολίτη για ύπνο.
Υπομονή Νίκο,
γιατί σε αυτό το χρονικό του σπάνιου αγώνα σου και αγώνα μας,
για όπλα μας απέναντι,
στην τυραννία των πολλαπλών επιλογών όλων αυτών των ζηλωτών που μεθοκοπάνε σε μπουλουκτσίδικος ρυθμούς,
πιασμένοι στους ρε ιστούς της αράχνης των παθών τους,
εμείς έχουμε το παιδί μέσα μας,
που δακρύζει από τις μικρές και βαθιές χαρακιές των ανθρώπων, τολμώντας και πετυχαίνοντας να αποτυπώσει την δική του εικόνα για την ευαισθησία και τον σφυγμό της κάθε πόλης.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
(φωτογραφικό υλικό από το αρχείο των Εκδόσεων ΣΠΑΝΙΔΗ)
