Προς τον/την συντάκτη-κτρια των -ανθιώτικων Παρασκηνίων της 29ης Αυγούστου 2024 (Παραπολιτική)
Αγαπητέ κύριε ή αγαπητή κυρία
Σας ευχαριστώ πολύ για τις «συμβουλές» και τις «προτροπές», αλλά δεν θα πάρω.
Το χιούμορ δίνει ζωή και ομορφαίνει τη ζωή. Δυστυχώς όμως, οι «προτροπές» σας δεν ταιριάζουν ούτε στην ηλικία μου, ούτε με τα 30 χρόνια επαγγελματικής πορείας, κυρίως όμως δεν ταιριάζουν με την μέχρι σήμερα στάση ζωής μου. Γι’ αυτό λοιπόν θα παραμείνω και θα περιοριστώ στο δικό μου φιλικό κύκλο. Ευχαριστώ πάντως για τις «χιουμοριστικές» ή όχι και τόσο, υποδείξεις.
Όσο για την παρέμβασή μου, στο σχόλιό μου αναφέρομαι σε όλους και στη συνεύρεσή τους στα πανηγύρια και όχι, όπως μονομερώς εκλήφθηκε, ή και εσκεμμένα, σε κάποιους ανθρώπους ή σε ανθρώπους συγκεκριμένων δημοτικών παρατάξεων. Εάν θα είχατε διαβάσει και το προηγούμενο σχόλιό μου στην ίδια ανάρτηση και ως απάντηση σε σχόλιο, αυτό θα προέκυπτε ξεκάθαρα. Αλλωστε προκύπτει και από την ανάρτηση η οποία περιλαμβάνει και το δημοσίευμα της Χθπΐήΐ Ρο$ΐ.
Και επειδή κάνω λόγο για τα πανηγύρια και σε συνάρτηση με το σχόλιο που παραλείψατε και τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας, σκέφτομαι πως, καλές είναι οι γιορτές και τα πανηγύρια και μας αρέσουν. Διασκεδάζουμε, χορεύουμε, ενίοτε ερχόμαστε και πιο κοντά οι άνθρωποι. Αν τύχει κάνουμε και καμία ανάρτηση, εμείς οι ανώνυμοι ή οι επώνυμοι, για να είμαστε μονίμως στην επικαιρότητα, όσα πιο πολλά ΠΙ<Θ5, τόσο πιο επιδραστικοί θεωρούμαστε ή και αναγνωρίσιμοι, δικαίως ή αδίκως και ο πολιτισμός και η πρόοδος πάνε περίπατο.
Σε μια περιφερειακή ενότητα χωρίς υποδομές, εμείς (πολίτες και αρχές) ανταγωνιζόμαστε κάθε χρόνο ποιος θα κάνει τις περισσότερες εκδηλώσεις και ποιες «φίρμες» θα μας έρθουν για να «ξεσαλώσουμε» όσο το δυνατόν περισσότερο και να είμαστε ικανοποιημένοι, εμείς οι καθημερινοί πολίτες (δεν έχω τίποτα με το ξεσάλωμα, αλλά δεν αρκεί) και συνακολούθως και οι άρχοντες του τόπου, αφού μπορούν να μας προσφέρουν όσο θέαμα επιθυμεί η καρδούλα μας και αυτό το ονομάζουμε πολιτισμό.
Πολιτισμός όμως είναι, αρχικά και πρωτίστως, οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, οι καθαρές πόλεις και τα καθαρά χωριά, οι χώροι πρασίνου και τα πάρκα, οι ποδηλατοδρόμοι, οι είσοδοι των πόλεων και των χωριών, τα πάρκινγκ, ο φωτισμός κλπ. Πολιτισμός είναι τα νοσοκομεία, τα σχολεία και οι αυλές τους, οι πλατείες, τα μουσεία και τόσα άλλα πολλά, που ανεβάζουν την καθημερινή ποιότητα ζωής των κατοίκων και προσδίδουν αξία σε μια περιοχή.
Πάντως δεν είναι πολιτισμός και δεν αποτελεί ανάπτυξη μιας περιοχής, ο περιορισμός μας αποκλειστικά και μόνο σε επιστρώσεις δρόμων αρμοδιότητας της περιφέρειας, ή οι διαγραμμίσεις που έχουν ένα μήνα ζωής, άντε βάλε δύο, ούτε είναι πολιτισμός οι λακκούβες στους δρόμους της πόλης που τις μπαλώνουμε για να τις ξαναμπαλώσουμε μετά από λίγο. Δεν είναι πολιτισμός η σύνταξη μελετών που μένουν στα συρτάρια, γιατί αλλάζουν οι αιρετοί και δεν υλοποιούνται έργα για να τα θυμόμαστε κάθε καλοκαίρι και αφού έχουν σκοτωθεί άνθρωποι. Δεν είναι πολιτισμός να μη γίνονται μελέτες και συνεπώς να μην εντάσσονται έργα και να μην απορροφώνται ευρωπαϊκά κονδύλια και να μην ιδρώνει το αφτί κανενός. Και δεν είναι πολιτισμός να συντάσσονται προγράμματα προεκλογικά, τόμοι ολόκληροι και ανάθεμα αν τα διαβάζει κανείς και η πόλη και τα χωριά μας να παραμένουν στην ίδια στάσιμη και άσχημη κατάσταση.
Μπορούμε λοιπόν, αφού έτσι μας αρέσει και έτσι μάθαμε και έτσι μας έμαθαν (αμφίδρομη σχέση), να δαπανάμε κάθε χρόνο και περισσότερα χρήματα για γιορτές και πανηγύρια (δεν έχω τίποτα με τα πανηγύρια και μάλιστα είμαι και χορευταρού, όσο μπορώ), να εμφανιζόμαστε κατά το δοκούν, ενίοτε όλοι μαζί, ενίοτε και χώρια, να μιλάμε και να κριτικάρουμε με υπονοούμενα μεταξύ μας για το ποιος πήγε και με ποιον που και να κονταροχτυπιόμαστε και κάπου κάπου βερμπαλιστικά και για το θεαθήναι εντός των δημοτικών συμβουλίων ή και εκτός και βεβαίως στο ί30θόοοΙ<, να τοποθετούμε τον εαυτό μας αριστερά ή δεξιά, ή και τοπικά και εφόσον το θίγετε σε «Τσεπελικούς» ή μη (πάντως ψηφίζω σε άλλον δήμο, εκτός και αν αναφέρεστε σε σχολή «Τσέπελη ή Κοντού», οπότε εκεί θα πρέπει να αποφασίσω, θα σας ενημερώσω βεβαίως για να γνωρίζετε τις προτιμήσεις μου από την πηγή).
Εκ και; Τι είχαμε τι χάσαμε λοιπόν. Μία από τα ίδια, χρόνια τώρα. Ίδια πρωτοσέλιδα, ίδιες αναρτήσεις, ίδια συμπεριφορά, ίδια σχέση αιρετών – υπαλλήλων, ίδιο νταραβέρι αιρετών – πολιτών, ίδια θέση σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο και πάει λέγοντας. Και τι θα γινόταν αν κατά τη λογοδοσία η αντιπολίτευση έβγαζε κραυγές ή τι θα γινόταν και αν ο Δήμαρχος τους τάπωνε; Θα άλλαζε κάτι στην περιοχή μας; Απλά θα γράφατε εσείς, θα έπαιρνε φωτιά το ίθοεόοοΚ, θα βγαίναν οι οπαδοί του ενός και του άλλου και σε δουλειά να βρισκόμαστε.
Γι’ αυτό και το «όλα καλά» και τα «πανηγύρια», γιατί εν τέλει, μάλλον, αυτή είναι η «κουλτούρα» της περιοχής μας.
Πάντως, τώρα που το ξανασκέφτομαι και για να μην ανησυχείτε για το με ποιον θα πάω στις γιορτές της «Παλιάς Πόλης» και ποιος θα με πάρει από το χέρι ή ποιον θα πάρω εγώ από το χέρι, θα ακολουθήσω μερικώς την προτροπή σας και θα φωνάξω τη φίλη μου τη Ματθίλδη, με την οποία ενίοτε συμφωνώ, ενίοτε διαφωνώ και θα πω και εγώ με τη σειρά μου και πλέον και για εμένα «όλα καλά» και του χρόνου περισσότερα και με υγεία.
Υ.Γ. Οπαδός δεν υπήρξα ποτέ. Ούτε καν των λίγων προσωπικοτήτων που θαύμασα ή θαυμάζω.
Την παρέμβασή μου αυτή έχετε το δικαίωμα να την δημοσιεύσετε, μιας και αναφερθήκατε στο όνομά μου.
Φιλικά και πάντα με εκτίμηση,
Αθηνά Ιωακειμίδου, δικηγόρος
